หน้าหนังสือทั้งหมด

คำสอนในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับมายาและการปล่อยวาง
18
คำสอนในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับมายาและการปล่อยวาง
ประโยคคณ คำฉู่พระอิ่มมาปฏิทักษ์ ยกศพหัวแปล ภาค ๑ หน้า ที่ 17 น นิปฐสูสุมาม จัไม่อน มาส ตลอดเดือน ท. ตาย ๓ อณโควกัส ตลอดภายในแห่งพรษา อม นี้ อินิด ดั่งนี้ เดอ อันท่าน พฤติ ผูกแล้ว ตสมา เพราะเหตุนี้ คุ
เนื้อหาบทนี้กล่าวถึงการสอนในพระพุทธศาสนาเกี่ยวกับการเสื่อมสลายของความยึดถือในมายาที่ไม่เป็นจริง โดยเฉพาะการปล่อยวางสิ่งที่ถูกยึดถือว่าเป็นของตนเอง ซึ่งมีการอธิบายถึงธรรมชาติของการเกิดและการดับ และคำคา
คำอธิษฐานชำมะงามบทธุฤกษาฎ ภาค ๑
96
คำอธิษฐานชำมะงามบทธุฤกษาฎ ภาค ๑
ประโยคเค - คำอธิษฐานชำมะงามบทธุฤกษาฎ ยกศัพท์แปล ภาค ๑ - หน้า ที่ 95 สันคานาม (โหติ) ยอมเป็น อิติ ดิ่ง นี้ อยู่ (ใส) บุคคลใด บุคคลนี้นั่ง สุกนุใส นาม ชื่อว่าเป็นผูตาเห็นซึ่งอามณอนามโดย ปกติ (โหติ) ยอม
เนื้อหานี้สำรวจความหมายของคำอธิษฐานชำมะงามบทธุฤกษาฎ ที่พูดถึงการสำนึกและการให้ความสำคัญของอินทรีย์สุขในสติปัญญา. อธิบายถึงความหมายของการรักษาธรรมและการเข้าถึงความเข้าใจในโภชนะและความรู้แห่งธรรม. สิ่งเ
คำสู่พระสัมพุทธโพธิญาณ - ประโยค ๒
121
คำสู่พระสัมพุทธโพธิญาณ - ประโยค ๒
ประโยค ๒ - คำสู่พระสัมพุทธโพธิญาณ ภาค ๑ - หน้า ๑๒๐ ชายผู้สู้อยู่ที่สุระนั้น ๆ ใจ จุลลากาโล อ. กุฎุมพีชื่อว่าจุลลากนั้น (สมาปฏิจจาทวา) รับพร้อมแล้วว่า สาธุ อ. ดิละ อิทธิ ดังนี้ วิภัชชวา แบ่งแล้ว เขตต
เนื้อหานี้กล่าวถึงชายผู้สู้และศรัทธาในพระพุทธเจ้า ซึ่งมีการแบ่งแยกเป็นเขตต์ตามคำสอนและมีการถวายทานแก่คนที่มีพระพุทธเจ้าประธาน และถึงการปรารถนาผลดีในชีวิต โดยมีการปฏิญาณที่จะทำให้ความปรารถนานั้นเกิดผลท
บทสรุปพระธรรมที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐีและการทำบุญ
110
บทสรุปพระธรรมที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐีและการทำบุญ
ประโยค - คำเต็มพระธรรมนั้นถูกกล่าว ยกกัลเปล ภาค ๓ - หน้าที่ 110 ปวดตายสุข ให้เป็นไปแล้ว ๆ ตา ในเวลานั้น เสฏฐิูุต อ. บุษร ของเศรษฐี ท. จุตาโร่ ๔ จุตา พิศโกวิริยา ผู็โมคะอันบุคคลพึง เสวยมีก็อุ ๔ เป็นประ
บทความนี้กล่าวถึงคำสอนในพระธรรมที่เกี่ยวข้องกับเศรษฐีและการทำบุญ ผ่านตัวอย่างที่แสดงถึงผู้เป็นเศรษฐีและการถวายทาน การรักษาศีล รวมถึงการปฏิบัติธรรมตามคำสอนของพระพุทธเจ้า คลอบคลุมถึงบทบาทของเศรษฐีนั้นใน
ประโยคอิฐิดต่อ - คำชื่นราธิรมพ์ทุถถูกฏก
115
ประโยคอิฐิดต่อ - คำชื่นราธิรมพ์ทุถถูกฏก
ประโยคอิฺฐิดต่อ - คำชื่นราธิรมพ์ทุถถูกฏก ยกพักเทปอปา ภาค ๓ - หน้าที่ ๑๑๕ โลกภูมิที่นั่นเทียว ปุน อีก อิติ โจ ด้วยประกาศนี้แอ อิต ดังนี้ กิริ ได้ยินว่า เด ชนา อ. ชน ท. เหล่านั้น เหตุรา สฤษฎินาเอว พลัดต
บทความนี้สำรวจโลกภูมิในสมัยต่าง ๆ และผลกระทบต่อพระราชาที่ยังคงดำรงอยู่ อภิภูมิและวิธีการที่ส่งผลต่อการปกครอง รวมถึงความสงบสุขอันยิ่งใหญ่ซึ่งเกิดจากความมีสติในพระราชาและการเปลี่ยนแปลงครั้งสำคัญในหน้าปร
คำบรรยายพระมามาจุทธที่อทุสกาล
36
คำบรรยายพระมามาจุทธที่อทุสกาล
ประโยค๒ - คำบรรยายพระมามาจุทธที่อทุสกาล ยกศีรษะแปล ภาค ๔ - หน้าที่ 36 อิท อุดฏิป อ. อรรถปริย ว่า เนติฏิกา อ. ชนูไข่ น ท. นายณัฐ ย่ำนำไป อุดกี้ ซึ่งน้ำ รุ่งอา ตามความชอบใจ อุดโทน แห่งตน อุดฏิป แม้ อ.
เนื้อหานี้พูดถึงการบรรยายเชิงลึกของพระมามาจุทธที่ อทุสกาล โดยมีรายละเอียดเกี่ยวกับแนวทาง ปรัชญา และความหมายของคำสอนในพุทธศาสนา นอกจากนี้ยังมีการพูดถึงวิธีการฝึกตนเพื่อเข้าถึงความรู้ที่ลึกซึ้งตามธรรมะ
คำฉี่รวบผมที่ถูกต้อง ยกพัดเปล ภาค ๔ - หน้า 116
116
คำฉี่รวบผมที่ถูกต้อง ยกพัดเปล ภาค ๔ - หน้า 116
ประโยค - คำฉี่รวบผมที่ถูกต้อง ยกพัดเปล ภาค ๔ - หน้า 116 สา คุณทองสร้า อ. นางคุณทองสร้า นั้น จินเสติ คิดแล้วว่า โอ โอ อิท กุมุ อ. กรรมม์ ภรัช เป็นกรรมหนา (โหด) ย่อมเปือ ปัญญา นาม ชื่อ อ. ปัญญา (ชมชาติว
ในหน้าที่ 116 ของหนังสือ 'คำฉี่รวบผมที่ถูกต้อง ยกพัดเปล ภาค ๔' จะมีบทสนทนาเกี่ยวกับการตั้งชื่อและคุณค่าของวรรณกรรมไทย โดยมีตัวละคร อ. นางคุณทองสร้า เป็นตัวหลักในการอธิบายถึงธรรมชาติและการกระทำเพื่อประ
หน้า8
57
ควรอุทิศส่วนกุศลผลบุญนั้น เป็นปัตติทานมัย จะด้วยการกรวดน้ำ ให้ หรือยังจิตอุทิศให้ก็ได้ ขอเพียงจิตเป็นสมาธิ บุญจงสำเร็จ ประโยชน์ ด้วยคำอุทิศส่วนกุศล ดังพระบาลว่า "อิท เม สาตตน โหตุ สุขิตา โหนตุ สงฺฆโต
การอุทิศบุญและการทำบุญ
8
การอุทิศบุญและการทำบุญ
การอุทิศบุญดูเป็นคนมีความรู้ แล้วมีจิตเมตตาต่อตนเองและผู้อื่น ด้วยหวังให้เขาได้มีความรู้ความสามารถด้วย แต่ถ้าไม่ได้อุทิศบุญดูก็อุทิศไม่ถูกวิธี บุญก็ไม่ถึงหมู่อบัติ การให้ส่วนบุญนั้น สามารถให้ได้ทั้งแก
การอุทิศบุญเป็นการกระทำที่มีความหมายลึกซึ้ง ซึ่งไม่เพียงแต่เกี่ยวข้องกับการให้อย่างถูกวิธีเท่านั้น แต่ยังมีการตั้งจิตบริสุทธิ์เพื่อให้บุญถึงผู้ที่ต้องการ การให้ส่วนบุญสามารถทำได้ทั้งแก่ผู้มีชีวิตและผู
การฝึกผู้มีความเพียรเพื่อพ้นจากความชั่ว
166
การฝึกผู้มีความเพียรเพื่อพ้นจากความชั่ว
๙๙ อุบาสาไม่จากพระใดๆปฤฏิญาณ ความอดทนทะนงความขะมักเขม้น ความไม่ท้อถอย สติ และสมปชัญญะ ให้มีประมาณยิ่ง เพื่อความธรรมทิ้งหลายที่เป็นบาปอุศลเหล่านั้น ฉันนั้นเหมือนกัน. อัง. ทลก. (พุทธ) มก. ๓๘/๑๙๐ ๒.๖ ร
บทนี้กล่าวถึงความสำคัญของความอดทนและความเพียรในชีวิตของพระภิกษุ โดยนำเสนอการรักษาจิตให้สงบและการหลีกเลี่ยงความชั่วร้ายเปรียบเทียบกับการเดินทางของพ่อค้าที่หลงทาง นอกจากนี้ยังกล่าวถึงการอบรมสติและสมาธิเ